OTO DRZEWO KRZYŻA

Jest taki jedyny piątek w ciągu roku, kiedy świat jakby zamierał. Milknie muzyka, mniej ludzi na ulicach, nie słychać kościelnych dzwonów. Ludzie jakby bardziej są zamyśleni, skupieni. Wielki Piątek – pamiątka męki i śmierci naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Liturgia Wielkiego Piątku rozpoczyna się w milczeniu. Ksiądz Proboszcz pada na twarz przed ołtarzem głównym. W znaku leżenia krzyżem, symbolem największego uniżenia przed Bogiem, dziękuję Bogu za to, iż dał nam Swojego Syna, który z miłości umarł za nas.

Następnie jest Liturgia Słowa. Odczytywana jest również Męka Pańska wg Ewangelii wg św. Jana. Po kazaniu śpiewa się modlitwę wiernych.

Najważniejszy moment dzisiejszej Liturgii – odsłonięcie krzyża i jego adoracja. Od V Niedzieli Wielkiego Postu krzyże były zasłonięte. Dzisiaj Ksiądz Proboszcz odsłonił krzyż, ukazując Zwycięstwo Chrystusa, które dokonało się na krzyżu.

OTO DRZEWO KRZYŻA NA KTÓRYM ZAWISŁO ZBAWIENIE ŚWIATA. PÓJDŹMY Z POKŁONEM…

Odszedł Pasterz od nas, zdroje wody żywej, Zbawca, Źródło łaski, miłości prawdziwej.

Odszedł Pasterz nasz, co ukochał lud. O Jezu dzięki Ci, za Twej męki trud.

Gdy na krzyżu konał, słońce się zaćmiło, ziemia się zatrzęsła, wszystko się spełniło.

Ten, co pierwszych ludzi złowił w swoje sidła, Sam już w więzach leży, opadły Mu skrzydła.

Oto Boski Zbawca zamki śmierci skruszył, zburzył straszne odrzwia, duszom życie zwrócił.

Zmiażdżył władzę czarta mocą Bóstwa Swego, i ujarzmił pychę wroga piekielnego.

Dobranoc, Głowo święta Jezusa mojego,
Któraś była zraniona do mózgu samego.
Dobranoc Kwiecie różany,
Dobranoc Jezu kochany, dobranoc!

Dobranoc, włosy święte, mocno potarganę,
Które były najświętszą Krwią zafarbowane.

Dobranoc, szyjo święta, w łańcuch uzbrajana,
Bądź po wszystkie wieczności mile pochwalona.

Dobranoc ręce święte, na krzyż wyciągnione,
Jako struny na lutni, gdy są wystrojone.

Dobranoc, boku święty, z którego płynęła
Krew najświętsza, by grzechy człowieka obmyła.

Dobranoc, Serce święte, włócznią otworzone,
Bądź po wszystkie wieczności mile pozdrowione.

Dobranoc, nogi święte, na wylot przeszyte,
I tępymi gwoździami do krzyża przybite.

Dobranoc, Krzyżu święty, z którego złożony,
Jezus; w prześcieradło białe uwiniony.

Dobranoc, grobie święty, najświętszego Ciała,
Który Matka Bolesna łzami oblewała.
Niech Ci będzie cześć w wieczności,
Za Twe męki, zelżywości,
Mój Jezu!
Niech Ci będzie cześć i chwała
Za Twą boleść którąś miała, Maryjo.

Dodaj do zakładek Link.

Możliwość komentowania została wyłączona.